Life in WA

Lieve allemaal,

Het is alweer even geleden sinds de laatste update, onder druk van deze en gene, is hier dan wat nieuw leesvoer. Moest even in mijn geheugen graven waar ik was gebleven maar met wat hulp, terug lezen van mijn eigen blog, is dat toch gelukt.

De laatste bestemming van mijn oostkust reis was natuurlijk Cairns. De nummer 1 to do was nogal voor de hand liggend het 'Great barrier reef'. We hebben hier een geweldige dag gehad en na 2 uur, iet wat misselijk op de boot, waren we in het hart van het rif. Tijd om te gaan snorkelen. Samen met buddy Yvonne zwommen we tussen vissen van alle formaten en hebben we een super mooie grote zeeschildpad gezien. Echt schitterend! Maar het toppuntje was toch wel toen we een haai zagen, en wij er zo snel mogelijk er dichtbij achteraan gezwommen. Je bent in Australie of je bent het niet!

De laatste dagen zijn we ook nog naar Port Douglas, Cape Tribulation en het Daintree forest geweest. Een schitterende omgeving met een zeer ervaren gids die ons naast alle flora en fauna ook flink wat 'Slang' Australisch heeft geleerd. 'Slang' (spreek uit als sleng) zijn woorden die alleen de Aussies gebruiken. Paar voorbeelden 'mate' is een vriend, maar je noemt hier iedereen mate, de man achter r kassa, de politieagent, de barman, iedereen is een 'mate'. Houdt het lekker informeel. Dan de veel gedragen slippers, heetten geen flipflops maar 'thongs' ( terwijl in het engels daar toch echt vrouwenondergoed mee wordt bedoeld ;-) En naast het anders gebruiken van de woorden korten ze ook nog alles af. Breakfast is brekkies, McDonalds is Maccys, en hebben ze ipv de Drive in de Drive tru... Oftewel mijn Engels mag dan redelijk goed zijn aan mijn 'Australisch' moet ik toch nog even werken!
Toen kwam er dan toch echt een einde aan een geweldig mooie reis met Jasmijn en Yvonne. Na een heerlijk afscheidsdiner vloog ik op 18 april van Cairns naar Perth. Toch leuk dat je na ruim 5 uur vliegen nog steeds in hetzelfde land bent. En ik dus heel dommig in de rij bij de gate keurig netjes met boarding pass én paspoort stond, wat natuurlijk helemaal niet nodig was!

Na de mooie vlucht die uitzicht gaf over heel Australie was het toch fijn om weer veilig aan land te staan. Bij aankomst stond Barbara me al op te wachten. Bij thuiskomst bij vrienden ben ik redelijk snel richting bed gegaan, aangezien ik weer in een andere tijdzone was.

De familie Harris waarbij ik verblijf bestaat uit Neil en Barbara en hun kids Mia (6), Ella(5) en Ben(3,5). Drie schatjes van kinderen met allemaal hun eigen karakter. Vanuit Perth zijn we de volgende dag naar Dunsborough gereden en kon ik eindelijk na weken van reizen mijn tas uitpakken, mijn kleren weer eens heerlijk wassen en keurig opvouwen en in een kast opbergen!
De eerste week bestond uit het leren kennen van de familie, vrienden van hen, het dorp, de school etc. Zodat ik zo snel mogelijk een beetje mijn weg kon vinden. En jawel ook het links rijden stond op het to do lijstje.... Ietwat zenuwachtig stapte ik aan de andere kant van de auto in en nam plaats achter het stuur. Al rijdende had ik de mantra, links rijden, links rijden, in gedachten en viel het eigenlijk wel mee. Na een paar keer de ruitenwissers te hebben aangezet ipv de knipperlichten ging het verder prima. Het zal straks weer lastig worden om rechts te gaan rijden!

Door vrienden van Barbara en door het sporten en school wat leuke meiden leren kennen om mijn vrije dagen mee te vullen. Dus die worden sindsdien ook goed besteed. Dunsborough ligt aan de Geographe Bay wat uiteindelijk de Indische Oceaan wordt. Het is hier echt schitterend, veel natuur, de prachtige oceaan die nooit gaat vervelen en leuke mensen!
Al zittend op een bankje bij het strand zagen Melanie, Sarah en ik wat spetteren in het water, kijkend of we misschien een grote vis zouden zien werd het na nog eens goed kijken nog veel beter.. Een dolfijn! Op nog geen 5 meter afstand van waar we zaten. Weer een bewustzijns momentje van 'Ja we echt aan de andere kant van de wereld!
Het werken met de kids is erg leuk en het is fijn om wat langer op 1 plek te zijn. Alhoewel, Neil en Barbara hebben zojuist een nieuw huis gekocht, dus dat wordt weer tas inpakken. Gelukkig is het maar een paar straten verderop dat scheelt dan weer!

Voor jullie staat de lente en begin van de zomer inmiddels voor de deur. Hier wordt het helaax wintef. Wat betekend dat het maar zon 20/25 graden is overdag en het 's ochtends en 's avonds toch wel afkoelt. Maar als nuchtere Nederlandsemoet ik van binnen toch steeds een beetje lachen als ik mense hoor zeggen 'Joh koud he vandaag'. En ja als Nederlandse, ik heb inmiddels meerdere malen uitleg gegeven over het verschil tussen Nederland en het feit dat we Nederlands praten en geen 'Dutch' en Holland en voor de echte geinteresseerde ook nog even het Koninkrijk der Nederlanden.
En bij het ontmoeten van veel nieuwe mensen betekend voor mij ook minimaal 3x mijn naam uitspreken. Inmiddels heb ik samen met een Aussie hier uitgedokterd dat het het makkelijst is als ik zeg: Irma, like your 'ear' en 'ma'. Het werd wat vermoeiend maar een Braziliaanse Australische liet me weten dat Irma in het Portugees 'zus' betekend. En iedereen doet wel erg zijn best om het goed uit te spreken dus dat waardeer ik dan weer zeer. Dus thanks pap en mam voor mijn mooie naam ;-)

Het echte wonen in Australie geeft ook steeds meer inkijk in 'the aussie way of life'. Ja vele cliches kloppen, de no worries vliegen je om de oren, zo ook de barbies (bbq). En inmiddels erachter dat 1 op de 5 mensen die in Australie woont niet van 'buitenlandse' afkomst is . Voornamelijk veel Europeanen, wat Aziaten en Amerikanen en een heleboel Kiwi's (Nieuw Zeelanders).
Australischer zijn over het algemeen vriendelijk, behulpzaam, relaxt, en harde werkers. Maar kunnen af en toe een beetje doorslaan in de regelgeving en waarschuwingsborden etc. En omdat iedereen zo vriendelijk is draaien ze soms een beegtje om de echte boodschap heen, of misschien is dat overal wel zo en zijn wij Dutchies gewoon 'pretty straightforward without the pretty' ;-) Wie zal het zeggen. Belangrijkste ik voel me hier prima, ben al flink ingeburgerd en ben voorlopig nog lekker op mijn plekje.

Komende tijd staat in het teken van een tripje richting het midden/noorden van West Australie plannen. Beetje blijven reizen moet kunnen natuurlijk! ;-)

Veel liefs, Irma